Heuveloost.denhout.eu/geschiedenis

De Wikipedia omschrijving is als volgt: Een buurt is een gebied binnen een stad (bebouwde kom) dat door bewoners als een bij elkaar horend geheel wordt ervaren.

BUURTVERENIGING HEUVEL OOST

De oostzijde van de (huidige) Houtse Heuvel is ongetwijfeld al vele eeuwen bewoond.

De eeuwenoude route van Holland (Dordrecht/Geertruidenberg) naar Brabant (Antwerpen/Den Bosch) voer over Den Hout. Tot de aanleg van de A59 (Maasroute 1969 - 1989) ging Heuvel Oost gebukt onder het steeds drukker wordend verkeer dat door het dorp en langs de voordeuren denderde op de verbinding Zeeland/Zuid Holland - Langstraat (Den Bosch). Pas toen ook het regionale verkeer via de T33 (omleiding Den Hout 1970 -1976) werd omgeleid, werd de ergste verkeersdruk over Heuvel Oost verlegd en was het de status van (provinciale) doorgaande verbindingsroute kwijt.

Heuvel Oost heeft altijd een prominente plaats ingenomen in de dorpsgemeenschap van Den Hout. Reeds in 1385 was hier een kapel en een gasthuis gevestigd ter hoogte van het huidige kerkhof.

Eeuwen later, begin vorige eeuw neemt dit deel van Den Hout nog steeds een prominente plaats in in de dorpsgemeenschap van Den Hout met de kerk, het patronaat (huidige Dorpshuis), het klooster, het kerkhof, scholen, een café en winkels (toen) en bijv. voor de werkgelegenheid, het melkfabriek.

"Een buurt" had vroeger voornamelijk een hulpfunctie. Buren zorgden voor elkaar en hielpen elkaar wanneer dat nodig was. Als de oogst binnen gehaald moest worden deed je dat samen. Maar ook als je huis in de brand stond hielpen de buren met blussen. Bij een sterfgevel namen de buren de taak van begrafenisondernemer op zich, zorgde dat de werkzaamheden doorgingen en vingen zij de verdrietige familie op. Buurvrouwen sprongen bij wanneer de gezinsuitbreiding zich aankondigde. En bij feesten of huwelijken waren het de buren die bijv. de straat versierden.

In die tijd (jaren 50 vorige eeuw) stond van te voren vast waar welke buurt begon en waar deze ophield. Heuvel Oost liep van De Jong (HH 2) tot aan Van der Put (HH 50).

Dit was "onze buurt". Deze mensen werden uitgenodigd voor een feest of kregen een kaart voor de uitvaart, dat stond vast. Dat hoorde zo dus daar hield je je aan. Verder was er niets georganiseerd.

In voorkomende situaties ging meestal een naaste buurman of -vrouw rond in de buurt om een bijdrage op te halen voor bijv. een bloemetje, een krans of H. Missen.

Half jaren 60 kreeg in Den Hout de carnavalsviering een nieuwe wending. Er was een organiserend comité opgestaan en het carnaval kreeg, naar evenbeeld van de omliggende plaatsen, meer structuur. Een van die nieuwe activiteiten was een Carnavalsoptocht op carnavalsmaandag.

Gevolg hiervan was dat Den Hout zich ging organiseren om hieraan mee te kunnen doen. De oude "buurten" werden "buurtverenigingen", en deze buurtverenigingen gingen ook door het leven als Carnavalsverenigingen. Binnen een paar jaar tijd ontstond er een levendige competitiestrijd tussen de verschillende buurten om een z'n mooi en groot mogelijke carnavalswagen te bouwen om de eerste prijs te winnen in de grote Kluivenduikersoptocht. In die tijd kreeg de carnavalsoptocht van Den Hout regionaal veel aanzien en werd Den Hout druk bezocht op carnavalsmaandag.

Ook Heuvel Oost kon niet achter blijven en in 1970 nam ook onze buurt(vereniging) deel aan de Kluivenduikersoptocht. In de garage van Van der Put, was op een oude sloopwagen het klooster nagebouwd, met daarin nonnen die friet verkochten. Immers Paul de Hoogh had het oude klooster gekocht en er een friettent in gevestigd. We hadden het onderwerp dus dicht bij huis gezocht.

Er kwam een bestuur en een penningmeester die maandelijks de contributie voor de buurtvereniging kwam ophalen in een sigarendoosje.

Latere jaren werden carnavalswagens gebouwd in de hal van het melkfabriek, tot na het jaar dat door een foute constructieberekening het "kluivenduikers-mechaniek" inclusief transportband en ophanging, vlak voor aanvang van de optocht, ineen stortte. Toen was de ambitie een beetje over.

Maar ook de jeugd van Heuvel Oost was aangetast door het carnavalsoptochtvirus en onder de bezielende aanvoering van Mw. Dickens (HH 32) en Mw. Smits (HH 6) werden zij tot grote creatieve daden gedreven. Kamers werden leeggeruimd om hieraan ruimte te bieden en languit liggend op de vloer werden zaken getekend en in elkaar geknutseld. In de (Vlaamse) schuur bij Piet van Leijsen werden de wagens gebouwd. Vele jaren achterheen won Heuvel Oost de eerste prijs in de Kroakebeentjes optochten. Bloemen, Sneeuwwitje en de Fabeltjeskrant waren de succesnummers in die jaren. Na afloop, Chocomel, chips en een Mars bij ´t Praathuis (´t Klòsterke).

De kindertijd wat ontgroeid werd door de oudere jeugd in de jaren daarna nog enkel wagens voor de grote Kluivenduikersoptocht gebouwd in de schuur bij Johan van Vugt.

Echter interesses gingen over, situaties veranderen, mensen vertrokken uit de buurt en zo verviel ergens half de jaren 80 de buurtvereniging weer terug in de sluimerende situatie van voor de jaren 70.

Om in 2000 weer opgepikt te worden door de volgende generatie die van mening was, mede door de veranderende samenstelling in de buurt, weer wat "ouderwetse" samenhang terug te moeten brengen in de buurt. Na als buurt te hebben deelgenomen aan de Volkspelen (55 jaar Bevrijding) werden initiatieven in die richting genomen. Het sigarenkistje van weleer werd terug gevonden en met de inhoud ervan, werd de eerste aanzet gegeven voor een vernieuwde buurtvereniging Heuvel Oost.